Morihei Ueshiba beschreef Aikido ook wel als de dans van de goden (Ama-kagura).

Het verhaal gaat dat de godin van de zon (Ama-terasu) een keer heel erg werd gepest door haar broer de god van de storm (Susano-o). Omdat ze daar zo boos over was verstopte ze zich in een goddelijke grot (Ama-no-Iwato). Zonder de godin van de zon werd de aarde donker en koud. De goden konden haar niet uit de grot krijgen wat ze ook probeerde.

De godin van de ochtend (Ame-no-Uzume) had een plan. Ze draaide een grote ton om en zette die voor de grot. Ze sprong op de ton en deed een gekke dans waarbij ze haar kleren afscheurden. De andere goden vonden dat zo grappig dat ze heel hard begonnen te lachen. Amaterasu werd hierdoor nieuwsgierig en begon langzaam uit de grot te komen. De goden vroegen haar om weer terug te komen en de aarde werd weer verlicht.

Amakagura is de dans die weer licht in de duisternis brengt en in die betekenis wil aikido ook een vrede scheppende kracht zijn.